|
Zariyat Suresi
|
AYET NO |
MEAL |
1 |
Andolsun tozutup savuranlara. |
|
2 |
Derken ağır bir yük yüklenenlere. |
|
3 |
Derken kolayca akıp gidenlere. |
|
4 |
Derken işi ayıranlara. |
|
5 |
Gerçekten de size vaadedilen, doğrudur ancak. |
|
6 |
Ve cezâ, mutlaka olacak. |
|
7 |
Andolsun yol yol hâreli göğe. |
|
8 |
Şüphe yok ki siz, elbette çeşitli ve birbirini tutmaz sözler söylemektesiniz. |
|
9 |
Ondan saptırılan, saptırılmıştır. |
|
10 |
Lânet olsun geberesi yalancılara. |
|
11 |
Ki onlar, daldıkları gaflette habersiz bir halde bocalayıp dururlar. |
|
12 |
Sorarlar: Ne zaman gelecek cezâ günü? |
|
13 |
O gün onlar, ateşe atılıp sınanırlar. |
|
14 |
Tadın azâbınızı; işte buydu çabucak gelmesini istediğiniz. |
|
15 |
Şüphe yok ki çekinenler, cennetlerdedir, pınar başlarında. |
|
16 |
Alırlar Rablerinin, kendilerine verdiklerini; şüphe yok ki onlar, bundan önce, iyilik ederlerdi. |
|
17 |
Gecelerin az bir kısmında uyurlardı. |
|
18 |
Ve seher çağları, yarlıganma dilerlerdi. |
|
19 |
Ve mallarında, dileyene ve mahrûm olana bir hak vardı. |
|
20 |
Ve yeryüzünde deliller var iyiden iyiye inanmış olanlara. |
|
21 |
Ve kendi özünüzde de, hâlâ mı görmezsiniz? |
|
22 |
Ve gökte de rızkınız ve size vaadedilen var. |
|
23 |
Gerçekten de andolsun göğün ve yeryüzünün Rabbine ki hiç şüphe yok, gerçektir o, nasıl siz konuşup söylüyorsunuz. |
|
24 |
İbrâhîm´in, ağırlanan konuklarına âit haber, geldi mi sana? |
|
25 |
Hani, tapısına girmişlerdi de esenlik sana demişlerdi; o da esenlik size demişti, ey yabancılar. |
|
26 |
Derken bir bahâneyle ailesinin yanına gitmişti de bir semiz dana getirmişti. |
|
27 |
Onların önüne koymuştu da yemez misiniz demişti. |
|
28 |
Derken onlardan, içine bir korkudur düşmüştü de korkma demişlerdi, ve ona, bilgi sâhibi bir oğlu olacağını müjdelemişlerdi. |
|
29 |
Derken karısı, onlara dönmüştü de bir çığlık atıp eliyle yüzüne vurmuştu ve ben kısır bir kocakarıyım demişti. |
|
30 |
Onlar, bu, böyle dediler, Rabbin böyle dedi; şüphe yok ki o, bir hüküm ve hikmet sâhibidir ki her şeyi bilir. |
|
31 |
İbrâhim, işiniz nedir ey elçiler demişti. |
|
32 |
Onlar, şüphe yok ki biz demişlerdi, mücrim bir topluluğa gönderildik. |
|
33 |
Üstlerine balçıktan taşlar yağdırmak için. |
|
34 |
Öyle taşlar ki Rabbinin katında damgalanmış, haddi aşanlar için. |
|
35 |
Derken, orada inananlardan kim varsa çıkarmıştık. |
|
36 |
Gerçekten de bir ev halkından başka Müslüman da bulamamıştık orada. |
|
37 |
Ve orada, elemli azaptan korkanlara bir delil bırakmıştık. |
|
38 |
Ve Mûsâ´da da; hani onu apaçık bir delille Firavun´a göndermiştik. |
|
39 |
Derken bütün kuvvetiyle dönmüştü de ya büyücü demişti, yahut da deli. |
|
40 |
Derken onu ve ordusunu helâk etmiş, onları denize atıvermiştik de o kendisini kınayıp durmadaydı. |
|
41 |
Âd kavminde de bir delil var; hani onlara, her şeyi kasıp kavuran bir fırtına göndermiştik. |
|
42 |
Nereden geçmiş, neye dokunmuşsa orasını ve o şeyi çürümüş kemiğe döndürmüştü. |
|
43 |
Ve Semûd´da da delil var; hani, muayyen bir zamana dek geçinin demiştik. |
|
44 |
Derken Rablerinin emrine karşı azgınlıkta bulunmuşlardı da onları bir yıldırımdır, gelip helâk edivermişti ve onlar da bakıp duruyorlardı. |
|
45 |
Derken ne ayakta durmıya güçleri kalmıştı, ne de bir yardım görmüşlerdi. |
|
46 |
Ve daha önce de Nûh kavmi ki şüphe yok, onlar, buyruktan çıkmış bir topluluktu. |
|
47 |
Ve biz, gökleri kurduk kudretle, onlardan daha üstününü, daha büyüğünü kurmaya da gücümüz yeter. |
|
48 |
Ve yeryüzünü yayıp döşedik, daha da güzel döşeriz. |
|
49 |
Ve anar, ibret alırsınız diye her şeyi çift yarattık. |
|
50 |
Artık kaçın Allah´a, şüphe yok ki ben size, onun tarafından, apaçık bir korkutucuyum. |
|
51 |
Ve Allah´la berâber bir başka mâbut kabûl etmeyin; şüphe yok ki ben size, onun tarafından, apaçık bir korkutucuyum. |
|
52 |
Böylece onlardan önce de hiçbir peygamber gelmedi ki ona büyücü, yahut da deli demesinler. |
|
53 |
Onlar, bunu birbirlerine tavsiye mi ettiler? Hayır, onlar, azgın bir topluluktu. |
|
54 |
Artık yüz çevir onlardan, bundan dolayı da kınanmazsın sen. |
|
55 |
Ve öğüt ver, gerçekten de öğüt, inananlara fayda verir. |
|
56 |
Ve ben, cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım. |
|
57 |
Onlardan ne bir rızık istiyorum ve ne beni doyurmalarını istiyorum. |
|
58 |
Şüphe yok ki Allah´tır rızık veren kuvvet sâhibi ve kuvvetine aciz gelmesi mümkün olmayan. |
|
59 |
Kendilerine zulmedenlere, arkadaşlarının payı gibi bir azap payı var, artık acele etmesinler. |
|
60 |
Yazık kâfirlere, kendilerine vaadedilen günden. |
|