Meal-i Kuran Karşılaştırmalı Kuran Meali


Saffat Suresi
AYET NO	MEAL
1	Andolsun saf saf dizilenlere.
2	Halkı kötülükten menedenlere.
3	Kur´ân okuyanlara.
4	Şüphe yok ki mâbûdunuz birdir.
5	Rabbidir göklerin ve yeryüzünün ve ikisinin arasındakilerin ve Rabbidir doğuların.
6	Şüphe yok ki biz, yakın göğü ziynetlerle bezedik.
7	Ve onu, her inatçı ve âsi Şeytandan koruduk.
8	En yüce melekler topluluğunun sözlerini duyamazlar ve her yandan sürülüp kovulurlar.
9	Hor hakir bir halde ve onlar içindir ardı arası kesilmeyen azap.
10	Ancak hırsızlama bir söz duyan olursa hemen onun ardından da aydınlatıcı ve delip geçen bir ateştir atılır, onu yakar.
11	Şimdi sor bir onlara, yaratılış bakımından onlar mı daha güçlü kuvvetli, yoksa bizim diğer yarattıklarımız mı? Şüphe yok ki biz, onları cıvık bir balçıktan yarattık.
12	Belki de şaştın sen ve alay eder onlar da.
13	Ve öğüt verilince Kur´ân´la öğüt almazlar.
14	Ve bir delil gördüler mi alay etmeye kalkarlar.
15	Ve derler ki: Bu, ancak apaçık bir büyüden başka bir şey değil.
16	Ölüp toprak ve kemik olduktan sonra mı diriltileceğiz biz.
17	Önceki atalarımız da mı diriltilecekler?
18	De ki: Evet ve siz hor hakir bir halde dirileceksiniz.
19	Gerçekten de ancak bir tek bağrıştan ibârettir de birdenbire görüverirler ki dirilmişler.
20	Ve yazıklar olsun bize derler, işte bugün, ceza günü.
21	İşte bugün, sizin yalanlayıp durduğunuz ayırt ediş günü.
22	Toplayın bir araya zulmedenleri, onlara eş olanları ve kulluk ettikleri şeyleri.
23	Allah´ı bırakıp da, hepsine de o koca cehennemin yolunu gösterin.
24	Ve durdurun onları, şüphe yok ki sorulacak onlardan.
25	Ne oldu size de yardım etmiyorsunuz birbirinize?
26	Hayır, bugün onlar, tamâmıyla teslîm olmuşlardır.
27	Ve bir kısmı, bir kısmına yönelir de, birbirlerini sorumlu sayarlar.
28	Gerçekten de derler, siz sağımızdan çıkagelir, iyilik ediyor görünürdünüz bize.
29	Hayır derler öbürleri, siz inanmamıştınız.
30	Ve size karşı bir gücümüz, kuvvetimiz yoktu bizim, hayır, siz azgın kişilerdiniz.
31	O yüzden de Rabbimizin, bize söylediği söz, gerçekleşti, şüphe yok ki azâbı tadacağız elbet.
32	Gerçekten sizi azdırdık biz, şüphe yok ki biz de azmıştık.
33	Hiç şüphe yok ki bugün onlar, azapta ortaktırlar.
34	Şüphe yok ki biz, suçlulara böyle yaparız işte.
35	Şüphe yok ki onlara Allah´tan başka yoktur tapacak dendi mi ululanmaya kalkışırlardı.
36	Ve biz derlerdi, deli bir şâir için mâbutlarımızı bırakalım mı?
37	Hayır, o, gerçeği getirmiştir ve peygamberlerin gerçek olduğunu bildirmiştir.
38	Hiç şüphe yok ki o elemli azâbı tadacaksınız elbet.
39	Ve ancak yaptığınız neyse onun karşılığı olarak cezâlanacaksınız.
40	Ancak ihlâsa eren Allah kulları müstesnâ.
41	Öyle kişilerdir onlar ki onlaradır mâlum rızık.
42	Yemişler ve onlar, büyük derecelere nâil olanlardır.
43	Ebedî Naîm cennetlerinde.
44	Karşılıklı tahtlara otururlar.
45	Kaynakları meydanda, akıp duran şarap ırmaklarından taslar sunulur onlara.
46	Bembeyazdır o şarap, lezzetlidir içenlere.
47	Orada ne bir sersemlik var, ne de sarhoş olurlar.
48	Ve yanlarında, gözlerini kendi eşlerinden ayırmayan iri gözlü hûriler var.
49	Sanki kuş tüyleriyle örtülmüş yumurtalar.
50	Bir kısmı, bir kısmına döner de birbirlerine sorarlar.
51	Birisi söze gelir de der ki: Bir arkadaşım vardı.
52	Sen de mi derdi, gerçek sayanlardansın.
53	Ölüp bir yığın toprak ve kemik olduktan sonra mı sorguya çekileceğiz, cezâlanacağız?
54	Der ki: Ne oldu o, bakıp gördünüz mü acaba?
55	Derken kendisi bakıp görür ki o, cehennemin ta ortasında.
56	Allah´a andolsun ki der, az kalmıştı, beni de helâk edecektin.
57	Ve Rabbimin nîmeti olmasaydı ben de orada bulunanlardan olurdum.
58	Biz artık ölmeyecek değil miyiz?
59	İlk ölümümüzden sonra ve biz, azâba da uğramayacağız değil mi?
60	Şüphe yok ki bu, elbette büyük bir kurtuluş, büyük bir kutluluk.
61	Artık çalışanlar da böylesine çalışsınlar.
62	Böyle bir nîmete ve ziyâfete ermek mi hayırlı, yoksa zakkum ağacından yemek mi?
63	Şüphe yok ki biz onu, zulmedenleri sınamak için yarattık,
64	Şüphe yok ki o, cehennemin ta dibinden çıkar.
65	Tomurcukları Şeytanların başlarına benzer.
66	Derken onlar, onu yerler de karınları şişer.
67	Sonra da içimi bu zakkum gibi acı kaynar sular içerler.
68	Sonra da gene cehennemdir dönüp varacakları yer.
69	Şüphe yok ki onlar, atalarını, sapıtmış bir halde bulmuşlardı da.
70	Onlar da, koşa koşa onların izlerini izlemişlerdi.
71	Ve andolsun ki onlardan önce gelip geçenlerin de çoğu sapıtmıştı.
72	Ve andolsun ki biz, onların içinden, korkutucular göndermiştik onlara.
73	Bak da gör, korkutulanların sonucu ne oldu.
74	Ancak ihlâsa eren Allah kulları müstesnâ.
75	Ve andolsun ki Nûh, bize nidâ etmişti, biz de ne güzel icâbet etmiştik.
76	Ve onu ve âilesini, pek büyük bir sıkıntıdan kurtarmıştık.
77	Ve soyunu, yeryüzünde kalan bir soy haline getirdik.
78	Ve sonradan gelenler arasında da ona iyi bir ad, san verdik.
79	Esenlik Nûh´a âlemler içinde.
80	Şüphe yok ki biz, böyle mükâfatlandırırız iyilik edenleri.
81	Şüphe yok ki o, inanan kullarımızdandı.
82	Sonra da öbürlerini sulara boğduk.
83	Ve şüphe yok ki İbrâhim de onun taraftarlarındandı elbet.
84	Hani Rabbine tertemiz bir yürekle gelmişti o.
85	Hani atasına ve kavmine siz demişti, nelere kulluk ediyorsunuz?
86	Allah´ı bırakıp da tamâmıyla uydurma mâbutlara mı tapmak istiyorsunuz?
87	Âlemlerin Rabbine karşı zannınız ne?
88	Derken yıldızlara bir bakmıştı da,
89	Ben, demişti, gerçekten de hastayım.
90	Derken, arkalarını çevirip gitmişlerdi onlar.
91	Derken o da onların mâbutları olan putlara gidip demişti ki: Neye yemek yemiyorsunuz?
92	Ne oldu size, niçin konuşmuyorsunuz?
93	Derken sağ eliyle vurup kırmıştı onları.
94	Derken koşa koşa yanına gelmişlerdi.
95	O demişti ki: Elinizde yontup yaptığınız şeylere mi kulluk ediyorsunuz?
96	Halbuki sizi de Allah yaratmıştır, o yontup yaptığınız şeyleri de.
97	Onun için bir yapı yapın da demişlerdi, atın onu ateşe.
98	Ona bir düzen yapmak istemişlerdi de biz onları alçaltmıştık.
99	Ve ben demişti, Rabbimin tapısına gidiyorum, o, doğru yolu gösterir bana.
100	Rabbim, bana temiz kişilerden olmak şartıyla bir oğul ihsân et.
101	Derken biz de ona tedbîrle hareket eden ve aceleci olmayan bir oğul vereceğimizi müjdelemiştik.
102	İbrâhim´le berâber koşup gezecek çağa gelince İbrâhim, oğulcağızım demişti, ben, rüyamda, seni kesiyorum gördüm, bir bak, düşün, sen ne dersin buna? O da babacığım demişti, ne emredildiyse sana, onu yap, Allah dilerse beni sabredenlerden bulursun.
103	İkisi de teslîm olunca onun alnını yere koymuştu.
104	Ve biz, ona ey İbrâhim diye nidâ etmiştik.
105	Rüyanı gerçekleştirdik. Şüphe yok ki biz, böyle mükâfatlandırırız iyilik edenleri.
106	Şüphe yok ki bu, elbette apaçık bir sınamaydı.
107	Ve onun yerine, kesilmek üzere büyük bir koç ihsân ettik.
108	Ve sonradan gelenler arasında da ona iyi bir ad, san verdik.
109	Esenlik İbrâhim´e.
110	Biz, böyle mükâfatlandırırız iyilik edenleri.
111	Şüphe yok ki o, inanan kullarımızdandı.
112	Ve ona, temiz kişilerden ve peygamber olacak İshak´ı müjdelemiştik.
113	Onu da kutladık, İshak´ı da ve ikisinin de soyundan iyilik eden de var, apaçık nefsine zulmeden de.
114	Ve andolsun ki biz, Mûsâ´ya ve Hârûn´a nîmetler verdik.
115	İkisini ve kavimlerini, büyük bir sıkıntıdan kurtardık.
116	Ve yardım ettik onlara da üst geldiler.
117	Ve ikisine de her şeyi apaçık gösteren kitabı verdik.
118	Ve ikisini de dosdoğru yola sevkettik.
119	Ve ikisine de, sonradan gelenler arasında iyi bir ad, san verdik.
120	Esenlik Mûsâ´ya ve Hârûn´a.
121	Şüphe yok ki biz, böyle mükâfatlandırırız iyilik edenleri;
122	Şüphe yok ki ikisi de inanan kullarımızdandı.
123	Ve şüphe yok ki İlyas, elbette peygamberlerdendi.
124	Hani kavmine demişti ki: Çekinmez misiniz siz?
125	Ba´l´i mi çağırırsınız da yaratıcıların en güzelini bırakırsınız.
126	O Allah´tır ki Rabbinizdir sizin ve Rabbidir gelip geçmiş atalarınızın.
127	Derken yalanladılar onu; şüphe yok ki tapımıza getirilecektir onlar.
128	Ancak ihlâsa eren Allah kulları müstesnâ.
129	Ve sonradan gelenler arasında ona iyi bir ad, san verdik.
130	Esenlik İlyas´a ve ona uyanlara.
131	Şüphe yok ki biz, böyle mükâfatlandırırız iyilik edenleri.
132	Şüphe yok ki o, inanan kullarımızdandı.
133	Ve şüphe yok ki Lût da elbette peygamberlerdendi.
134	Hani onu ve bütün âilesini kurtarmıştık.
135	Ancak bir kocakarı, kalanlar arasındaydı.
136	Sonra öbürlerinin kökünü kazıdık.
137	Ve şüphe yok ki siz de onların yurtlarına uğramadasınız sabahları.
138	Ve akşamları; hâlâ mı akıl etmezsiniz?
139	Ve şüphe yok ki Yunus da peygamberlerdendi elbet.
140	Hani, yolcularla dolu bir gemiye kaçmıştı da.
141	Derken kura çekmişlerdi de kur´a ona düşmüştü.
142	Kınanmış bir haldeydi ki onu balık yutuvermişti.
143	Eğer Rabbini tenzîh edenlerden olmasaydı.
144	Halkın tekrar dirileceği güne dek balığın karnında kalırdı.
145	Derken onu ıssız bir yere çıkardık ve o, hastaydı da.
146	Ve ona gölge versin diye bir kabak fidanı bitirdik.
147	Ve onu yüz bin kişiye, yahut daha da artmakta olan bir topluluğa peygamber olarak gönderdik.
148	Derken inandılar da onları muayyen bir zamana dek yaşattık, geçindirdik.
149	Artık sor onlara, kızlar Rabbinin de, oğullar onların mı?
150	Yoksa melekleri kız halkettik de tanık mıydı onlar?
151	Haberin olsun ki şüphe yok, onlar, bu sözü uydurup söylemedeler.
152	Allah doğurdu demedeler ve şüphe yok ki onlar, yalancıdır elbet.
153	Oğulları bırakmış da kızları mı seçmiş?
154	Ne oluyor size, nasıl da hükmediyorsunuz?
155	Öğüt almaz mısınız hâlâ?
156	Yoksa apaçık bir deliliniz mi var?
157	Doğru söylüyorsanız getirin kitabınızı.
158	Ve onunla cinler arasında bir akrabalık uydurmadalar ve andolsun ki cinler de onun tapısına götürüleceklerini, orada hazır bulunacaklarını bilmişlerdir.
159	Yücedir, münezzehtir vasfettiklerinden.
160	Ancak ihlâsa eren Allah kulları müstesnâ.
161	Gerçekten de ne siz, ne de kulluk ettikleriniz.
162	Onları bir sınamaya uğratamazsınız.
163	Ancak cehenneme girecek kişiyi azdırabilirsiniz.
164	Ve melekler derler ki: Bizden hiçbir fert yoktur ki onun malûm ve muayyen bir makamı olmasın.
165	Ve şüphe yok ki biz, saf saf dizilmişiz elbet.
166	Ve şüphe yok ki biz, mabûdumuzu tenzîh ederiz elbet.
167	Ve kâfirler, gerçekten de diyorlardı.
168	Katımızda evvelkilere âit bir kitap olsaydı.
169	Elbette biz de ihlâsa eren Allah kulları olurduk.
170	Derken kitap geldi de inanmadılar ona, yakında ne olacaklarını bilecekler.
171	Ve andolsun ki gönderilen kullarımıza şu sözü söylemiştik, şu hükmü takdîr etmiştik.
172	Şüphe yok ki onlar, elbette yardıma mazhar olacaklardır.
173	Ve şüphe yok ki bizim ordumuz, elbette üstündür.
174	Artık yüz çevir onlardan bir zamana dek.
175	Hele bir bak, bir gözle onları, onlar da sonuçları neymiş, yakında görecekler.
176	Azâbımızın çabucak gelmesini mi istiyorlar?
177	Fakat azâbımız, yurtlarına gelip çökünce korkutulanlar, ne de kötü bir sabaha kavuşacaklar.
178	Ve yüz çevir onlardan bir zamana dek.
179	Ve bir bak, bir gözle, onlar da sonuçları neymiş, yakında görecekler.
180	Yücedir, münezzehtir Rabbin ve yücelik, üstünlük ıssı Rab, onların vasfettiklerinden.
181	Ve esenlik peygamberlere.
182	Ve hamd, âlemlerin Rabbi Allah´a.

Saffat Suresi

AYET NO

MEAL