Meal-i Kuran Karşılaştırmalı Kuran Meali


Suara Suresi
AYET NO	MEAL
1	Ta, Sin, Mim.
2	Bunlar sana o apaçık Kitab´ın ayetleridir!
3	Onlar iman etmeyecekler diye, neredeyse sen kendine kıyacaksın.
4	Dilersek üzerlerine gökten bir ayet (mucize) indiriveririz de ona boyunları eğile kalır.
5	Bununla beraber Rahman´dan kendilerine yeni bir öğüt gelmiyor ki, ondan yüz çevirmiş olmasınlar.
6	Evet, yalanlamaktalar; fakat onlara alay edip durdukları şeyin dehşet veren haberleri gelecektir.
7	Yeryüzüne bir bakmadılar mı? Biz onda her güzel çiftten nice bitkiler bitirmişiz.
8	Şüphesiz ki, bunda mutlak bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
9	Şüphesiz ki, Rabbin, gerçekten güçlü, çok merhametlidir.
10	Bir vakit Rabbin Musa´ya şöyle seslendi: «Git o zalim kavme!
11	Firavun kavmine, artık sakınmayacaklar mı!»
12	(Musa) dedi ki: «Ya Rab, doğrusu korkarım ki, beni yalanlarlar;
13	ve göğsüm daralır, dilim açılmaz, onun için Harun´a da peygamberlik ver!
14	Bir de onlara karşı suçluyum; ondan dolayı beni öldürürler diye korkarım.
15	(Allah) «Hayır» (endişe etme), «haydi ikiniz ayetlerimizle gidin; muhakkak Biz sizinle beraberiz (olup bitenleri) dinliyoruz,
16	haydin Firavun´a varın da deyin ki: «İnan ki biz alemlerin Rabbinin elçisiyiz;
17	İsrail oğullarını bizimle beraber salıver.»
18	(Firavun) dedi ki: «A! Biz seni çocukken bizde büyütmedik mi? Ömrünün bir çok yıllarını aramızda geçirdin;
19	hem de o yaptığın (kötü) işi yaptın; o halde sen o nankör kafirlerdensin!»
20	(Musa) dedi ki: «O işi o zaman yaptım, şaşkınlardandım.
21	Sizden korkunca da aranızdan kaçtım; derken Rabbim bana hüküm lütfetti ve beni peygamberlerden kıldı.
22	O başıma kaktığın nimet de İsrail oğullarını kul köle edinmiş olmandır!»
23	Firavun: «Alemlerin Rabbi de ne demek?» dedi.
24	(Musa): «O, göklerin, yerin ve ikisi arasındaki herşeyin Rabbidir; eğer gerçeği kesin olarak görüyorsanız.» dedi.
25	(Firavun) etrafındakilere: «Dinlemez misiniz?» dedi.
26	(Musa): «O, sizin Rabbiniz ve daha önceki atalarınızın Rabbidir» dedi.
27	(Firavun): «Size gönderilen elçiniz mutlaka delidir.» dedi.
28	(Musa): «O, doğunun, batının ve bunların arasındaki herşeyin Rabbidir, eğer düşünüyorsanız.» dedi.
29	(Firavun): «Andolsun ki, eğer benden başkasını tanrı edinirsen, seni kesinlikle zindana kapatılmışlardan ederim?» dedi.
30	(Musa Firavun´a): «Sana apaçık bir şey (delil) getirdimse de mi?» dedi.
31	(Firavun): «Haydi onu getir bakayım, doğrulardan isen» dedi.
32	Bunun üzerine (Musa) asasını bırakıverdi; apaçık bir ejderha oluverdi;
33	bir de elini (koynundan) çekti çıkardı, o da bakanlara bembeyaz oluverdi.
34	(Firavun) etrafındaki topluluğa: «Bu gerçekten bilgiç bir sihirbaz!
35	Sizi sihriyle yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Şimdi ne buyurursunuz?» dedi.
36	Dediler ki: «Bunu ve kardeşini alıkoy! Şehirlere de toplayıcılar gönder;
37	bütün bilgiç sihirbazları getirsinler!»
38	Böylece tesbit edilen bir günün belli bir vaktinde sihirbazlar toplandılar
39	ve halka: «Siz de toplanır mısınız?» denildi.
40	şayet üstün gelirlerse, herhalde bizler sihirbazlara uyacağız, dediler.
41	Sihirbazlar Firavun´a geldiklerinde: «Şayet biz galip gelirsek, bize muhakkak bir mükafat vardır değil mi?» dediler.
42	(Firavun): «Evet, hem siz o vakit benim en yakınlarımdan olacaksınız.» dedi.
43	Musa onlara: «Siz ne atacaksanız atın!» dedi.
44	Hemen iplerini ve sopalarını ortaya attılar ve: «Firavun´un yüceliği hakkı için şüphesiz biz üstün geleceğiz.» dediler.
45	Musa da asasını (yere) koyuverdi, bir de ne görsünler, onlar her ne dolap çeviriyorlarsa (bütün uydurduklarını) yutuyor.
46	Derhal sihirbazlar secdeye kapandılar;
47	«İman ettik alemlerin Rabbine;
48	Musa ve Harun´un Rabbine!» dediler.
49	(Firavun) dedi ki: «Ben size izin vermeden O´na iman ettiniz! Anlaşıldı ki, o size sihri öğreten büyüğünüzmüş! O halde kesinlikle yakında anlayacaksınız; çaresiz ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim, hepinizi muhakkak çarmıha gerdireceğim!»
50	(Büyücüler) dediler ki: «Zararı yok, mutlaka biz Rabbimize döneceğiz.
51	Herhalde biz mü´minlerin ilki olduğumuzdan dolayı Rabbimizin bize mağfiret buyuracağını ümit ederiz.
52	Musa´ya şunu vahyettik: «Kullarımı geceleyin yürüt (yola çıkar); çünkü takip edileceksiniz.»
53	Firavun da şehirlere asker toplayıcılar gönderdi;
54	Bunlar, şüphe yok ki küçük ve önemsiz bir toplulukturlar;
55	fakat hakkımızda çok kin ve nefret besliyorlar;
56	biz ise uyanık ve tedbirli topluluk bulunuyoruz.» diyordu.
57	Böylece Biz onları bahçelerden, pınarlardan,
58	hazinelerden ve güzel makamlardan çıkardık.
59	ve onlan İsrail oğullarına miras kıldık.
60	Derken (Firavun ve askerleri) güneş doğmuştu ki, arkalarına düştüler.
61	İki topluluk birbirini görünce, Musa´nın arkadaşları: «Yakalandık» dediler.
62	(Musa): «Hayır! asla! Rabbim muhakkak benimledir, bana yolunu gösterecektir» dedi.
63	Bunun üzerine Musa´ya: «Vur asan ile denize» diye vahyettik; vurunca bir infilak etti, her bölük koca bir dağ oluverdi,
64	ötekileri de buraya yanaştırmıştık.
65	Musa´yı ve beraberindekileri tamamen kurtardık,
66	sonra da ötekileri boğduk.
67	Şüphesiz bunda gerçekten bir ibret vardır; fakat çokları inanmadı.
68	Ve şüphesiz ki Rabbin çok güçlü ve çok merhametlidir.
69	Onlara İbrahim´in kıssasını da oku!
70	O bir vakit babasına ve kavmine: «Siz neye tapıyorsunuz?» dedi.
71	Bir takım putlara taparız da, onlar sayesinde toplanırız, dediler.
72	(İbrahim) dedi. Dua ettiğiniz vakit onlar işitirler mi;
73	veya size bir fayda yahut bir zarar verirler mi?»
74	Hayır, biz atalarımızı böyle yaparken bulduk, dediler.
75	(75-76) (İbrahim) dedi ki: «Siz ve sizden önceki atalarınızın neye taptıklarını şimdi gördünüz?
76	(75-76) (İbrahim) dedi ki: «Siz ve sizden önceki atalarınızın neye taptıklarını şimdi gördünüz?
77	Onların hepsi benim düşmanımdır; alemlerin Rabbi hariç;
78	O ki, beni yarattı, sonra da bana o doğru yolu gösterir;
79	O ki, beni yedirir, içirir.
80	Hastalandığım zaman O bana şifa verir.
81	O ki, beni öldürür, sonra beni yine diriltir.
82	Ve O ki, ceza gününde günahlarımı bağışlamasını ümit ederim.
83	Ya Rab, bana bir hüküm ver ve beni iyiler zümresine kat!»
84	Ve bana gelecekler içinde güzel bir nam tahsis eyle!
85	Ve beni Naim cennetinin varislerinden eyle!
86	Babamı da bağışla; çünkü o yanlış gidenlerdendir.
87	Yaratıkların diriltilecekleri gün, beni utandırma,
88	O gün ki, ne mal fayda verir, ne oğullar!
89	Ancak Allah´a temiz bir kalp ile varan başka!»
90	Cennet takva sahiplerine yaklaştırılmıştır.
91	Azgınlar için de cehennem hortlatılmıştır.
92	Ve bunlara: «Hani nerede o taptıklarınız,
93	Allah´tan başka; nasıl size yardım ediyorlar mı veya kendilerini kurtarıyorlar mı?» denilmekte.
94	Ve arkasından hep onlar ve azgınlar o cehennemin içine fırlatılmaktadırlar.
95	Ve bütün o iblis orduları.
96	onun içinde birbirleriyle çekişirlerken şöyle demektedirler:
97	Vallahi biz, doğrusu açık bir sapıklık içindeymişiz.
98	Çünkü sizi alemlerin Rabbi seviyesinde tutuyorduk.
99	Ve bizi hep o suçlular şaşırtmıştı.
100	Bak şimdi bizim için ne şefaatçiler var,
101	ne de sadık bir dost!
102	Bari bizim için geriye (dünyaya) dönme imkanı olsaydı da, mü´minlerden olsaydık.»
103	Şüphesiz bunda mutlaka alınacak bir ders vardır; öyle iken çoğu inanmadı.
104	Ve şüphesiz ki, Rabbin çok güçlü ve çok merhametlidir.
105	Nuh kavmi, gönderilen peygamberleri yalanladı,
106	kardeşleri Nuh onlara şöyle dediği vakit: «Siz Allah´tan korkmaz mısınız?
107	Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
108	Gelin Allah´tan korkun, bana itaat edin!
109	Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
110	Gelin Allah´tan korkun, bana itaat edin!»
111	A! Senin ardına hep o reziller düşmüşken, biz sana hiç inanır mıyız? dediler.
112	(Nuh) «Benim onların ne yaptıklarına dair ne bilgim olabilir?
113	Sizin şuurunuz olsa onların hesabının ancak Rabbime ait olduğunu bilirdiniz.
114	Hem ben iman edenleri kovmaya me´mur değilim.
115	Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım.» dedi.
116	Dediler ki: «Ey Nuh, eğer vazgeçmezsen, kesinlikle taşlanmışlardan olacaksın!»
117	(Nuh): «Ey Rabbim, anlaşıldı ki, kavmim beni yalanladılar.
118	Artık benimle onların arasını nasıl ayırt edeceksen et de, beni ve beraberimdeki müminleri kurtar!» dedi.
119	Bunun üzerine Biz de onu ve beraberindekileri, o dolu gemide taşıyarak kurtardık.
120	Sonra da arkasında kalanları boğuverdik.
121	Şüphesiz bunda mutlak bir ibret vardır; öyle iken çoğu iman etmedi.
122	Ve şüphesiz ki Rabbin, çok güçlü, çok merhametlidir.
123	Ad (kavmi de) gönderilen peygamberleri yalanladı.
124	Kardeşleri Hud o zaman onlara şöyle demişti: «Siz Allah´tan korkmaz mısınız?
125	Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
126	Gelin Allah´tan korkun ve bana itaat edin!
127	Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
128	Siz her tepeye bir alamet bina edip eğlenir durur musunuz?
129	Ebedi kalacakmışsınız gibi bir takım sanayiler ediniyorsunuz.
130	Hem tuttuğunuz vakit, merhametsiz zorbalar gibi tutuyorsunuz.
131	Artık Allah´tan korkun ve bana itaat edin.
132	O Allah´tan korkun ki, size o bildiğiniz şeyleri verdi.
133	(133-134) Size davarlar, oğullar, cennet gibi bağlar, bahçeler, pınarlar verdi.
134	(133-134) Size davarlar, oğullar, cennet gibi bağlar, bahçeler, pınarlar verdi.
135	Cidden ben sizin için büyük bir günün azabından korkuyorum.»
136	Dediler ki: «Sen ha öğüt vermişsin, ha öğüt verenlerden olmamışsın, bizce birdir.
137	Bu sadece eskilerin adetidir
138	Biz azaba uğratılacak değiliz.»
139	O´nu yalanladılar; Biz de kendilerini helak ediverdik. Şüphesiz bunda mutlak bir ibret vardır, ama çokları iman etmedi.
140	Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten O, çok güçlü ve çok merhametlidir.
141	Semüd (kavmi) de gönderilen peygamberleri yalanladı.
142	Kardeşleri Salih o zaman onlara şöyle demişti: «Allah´tan korkmaz mısınız?
143	Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
144	Gelin Allah´tan korkun ve bana itaat edin.
145	Buna karşı ben sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
146	Siz burada güven içinde bırakılacak mısınız:
147	cennetler, pınarlar,
148	salkımları sarkmış hurmalar, ekinler içinde?
149	Ki bir de dağlardan keyifli keyifli evler yontuyorsunuz?
150	Gelin, Allah´tan korkun da bana itaat edin.
151	İtaat etmeyin o kimselere
152	ki, yeryüzünü fesada verirler de ıslah etmezler.»
153	Dediler: «Sen iyice büyülenmişlerden birisisin;
154	Sen de bizim gibi bir beşerden başka bir şey değilsin; haydi bir ayet (mucize) getir, eğer doğru konuşanlardan isen!»
155	(Salih): «İşte (o mucize) bir dişi deve; su hakkı bir (gün) ona, belli bir günün su hakkı da size;
156	sakın ona bir kötülükle ilişmeyin, yoksa sizi büyük bir günün azabı yakalar.» dedi.
157	Derken onu vurdular, fakat pişman oldular;
158	çünkü kendilerini azap yakalayıverdi. Şüphesiz bunda (alınacak) bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
159	Ve şüphesiz Rabbin gerçekten, O, çok güçlü ve çok merhametlidir.
160	Lut kavmi de gönderilen peygamberleri yalanladı.
161	Kardeşleri Lut o zaman onlara şöyle demişti: «Siz Allah´tan korkmaz mısınız?
162	Haberiniz olsun, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
163	Gelin Allah´tan korkun da bana itaat edin.
164	Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım ancak alemlerin Rabbine aittir.
165	(165-166) Sizin için yarattığı eşleri bırakıyorsunuz da insanlar içinden erkeklere mi gidiyorsunuz? Doğrusu siz insanlıktan çıkmış bir kavimsiniz!
166	(165-166) Sizin için yarattığı eşleri bırakıyorsunuz da insanlar içinden erkeklere mi gidiyorsunuz? Doğrusu siz insanlıktan çıkmış bir kavimsiniz!
167	(Onlar): «Ey Lut, and içeriz ki (bu uyarılardan) vazgeçmezsen, kesinlikle (yurdun dışına) çıkarılanlardan olacaksın!» dediler.
168	(Lut) dedi ki: «Doğrusu ben bu işinize kin güdenlerdenim.
169	Ey Rabbim, beni ve ailemi bunların yaptıklarının uğursuzluğundan kurtar!
170	Biz de onu ve ailesini tamamen kurtardık.
171	Ancak (geride) bir yaşlı kadın kaldı.
172	Sonra geride kalanların hepsini yerle bir ettik.
173	Ve üzerlerine öyle bir yağmur yağdırdık ki, ne kötü idi O uyarılanların yağmuru!
174	Şüphesiz bunda gerçekten bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
175	Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten çok güçlü ve çok merhametlidir.
176	Eyke halkı da gönderilen peygamberleri yalanladı
177	Şuayb o zaman onlara şöyle demişti: «Siz Allah´tan korkmaz mısınız?
178	Haberiniz olsun, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
179	Gelin Allah´tan korkun ve bana itaat edin.
180	Buna karşı sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatım alemlerin Rabbine aittir.
181	Ölçeği tam ölçün de hak yiyenlerden olmayın.
182	ve doğru terazi ile tartın!
183	Halkın eşyalarını değerinden düşürmeyin ve yeryüzünü ihtilalcilikle fesada vermeyin.
184	O sizi ve sizden önceki nesilleri yaratan Yaratıcıdan korkun!»
185	Dediler: «Sen muhakkak büyülenmişlerdensin.
186	Sen de bizim gibi bir beşerden başka nesin? Doğrusu biz seni muhakkak yalancılardan sanıyoruz.
187	Üzerimize gökten bir parça düşürüver, eğer doğru söyleyenlerden isen.»
188	(Şuayb): «Rabbim yaptıklarınızı daha iyi bilir.» dedi.
189	Hülasa onu yalanladılar, kendilerini de o gölge gününün azabı yakalayıverdi. O cidden büyük bir günün azabı idi.
190	Şüphesiz bunda (alınacak) bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
191	Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten O, çok güçlü ve çok merhametlidir.
192	Ve gerçekten bu (Kur´an) alemlerin Rabbinin indirmesidir.
193	Onu Ruhu´l-Emin (Cebrail) indirdi.
194	Senin kalbine ki uyarıcılardan olasın,
195	açık parlak bir Arapça ile.
196	O, şüphesiz öncekilerin kitaplarında da var.
197	Beni İsrail bilginlerinin onu bilmesi, onlar için bir delil değil mi?
198	Eğer onu Arapça bilmeyenlerin birine indirseydik de,
199	O onlara okusaydı, yine iman etmeyeceklerdi.
200	Biz onu suçluların kalbine öyle sokmuşuzdur.
201	Onlar acı azabı görecekleri zamana kadar ona iman etmezler
202	o azap kendilerine ansızın hiç farkında olmadıkları bir anda gelecektir,
203	(O zaman) diyecekler: «Acaba bize bir mühlet verilir mi?»
204	Acaba azabımızın acele gelmesini mi istiyorlar?
205	Gördün ya, onlara senelerce zevk ettirsek,
206	Sonra kendilerine yapılan tehdit gelip çatsa,
207	o yaşatıldıkları zevkin kendilerine hiç faydası olmayacaktır.
208	Bununla birlikte Biz hangi memleketi helak ettikse, muhakkak onun uyarıcıları olmuştur.
209	(Onlara) ihtar edilmiştir ve Biz haksızlık etmiş değilizdir.
210	Ve bunu (Kur´an´ı) şeytanlar indirmedi;
211	bu onlara hem yaraşmaz, hem güçleri yetmez.
212	Onlar (vahyi) işitmekten kesinlikle mahrum edilmişlerdir.
213	Bundan dolayı sakın, Allah ile beraber başka bir tanrıya yalvarma ki azap edileceklerden olmayasın.
214	En yakın hısımlarını uyar.
215	Ve sana uyan müminlere kanadını indir.
216	Bunun üzerine sana isyan ederlerse: «Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım.» de.
217	Ve O güçlü ve merhametli olana güvenip dayan.
218	O ki, (namaza) kalktığın vakit seni görüyor
219	ve secde edenler arasında dolaşmanı da.
220	Çünkü, herşeyi işiten, herşeyi bilen O´dur.
221	Şeytanların kimin üzerine indiğini size haber vereyim mi?
222	Günaha kendini kaptırmış herbir sahtekar üzerine inerler.
223	Onlar (şeytanlara) kulak verirler ve çoğu da yalan söylerler.
224	Şairler(e gelince) bunların arkasına da çapkınlar, sapkınlar düşer.
225	Görmüyor musun, bunlar her vadide şaşkın şaşkın dolaşırlar.
226	Hem de yapmayacakları şeyleri söylerler.
227	Ancak iman edip iyi ameller işleyenler, Allah´ı çokça zikredenler ve kendilerine haksızlık edildikten sonra öçlerini alanlar müstesna. O haksızlık edenler hangi inkılaba münkalib olacaklarını (hangi akibete yuvarlanacaklarını) yarın bilecekler.

Suara Suresi

AYET NO

MEAL